Wszystko co świat ma, posiada, pochodzi od Boga. Nikt inny tylko Bóg zaszył się w naszych sercach jako niewolnik do czasu naszego powrotu do Ojca w Niebie. To sakrament wcielenia.
Każdy człowiek posiada Boga na własność jako Sługę. Pan służyć zechciał i umieścił się w środku duszy człowieka. Im bliżej swojego wnętrza, tym bliżej do Boga. Taka nasza istota. Nigdy nie będziesz sam, bo jest z Tobą Chrystus, który dał się oddzielić od Ojca tylko po to, by cię zbawić od zła i z Tobą dojść z powrotem do Nieba. Taka prosta zasada a jak niewyobrażalna dla ludzkiego umysłu. Wpierw Pan staje się sługą, niewolnikiem swego dziecka – człowieka. Mało tego, daje się uwięzić w środku człowieka jako skarb, zakładnik. Tylko nielicznym jest dana taka wiara, aby to pojąć i wytrzymać. Nie jesteś sam. Bóg jest z tobą do końca. Takie szaleństwo miłości. Stąd się bierze godność człowieka, której żaden czyn nie może umniejszyć. Każdy człowiek ma w sobie cząstkę Boga i do końca dni trwa o niego walka, by pozwolił Jezusowi działać w sercu, w duszy, w otoczeniu. Niewolnik, sługa zostaje uznany Panem z miłości człowieka do Boga.
Człowieka, który zaufał i wywyższył Boga na należyty mu piedestał. Bóg jest Panem, jam sługa. Prawda znajduje wyraz w słowach i czynach. Zrozumiałem, co Pan uczynił dla mnie wchodząc do wnętrza mojego jestestwam, by mnie ratować od zła i poprowadzić do Domu Ojca w Niebie.
Tyle może Pan, na ile pozwala mu moja wola. Oddać swą wolę to jakby zwrócić Prawdę sobie. Pan niedościgniony w miłości i mądrości i ja sługa Pana. Nic innego nie mogę zrobić lepszego niż spróbować zacząć spłacać nieskończony dług miłości, który zaciągnąłem, gdy On za mnie umarł i wcielił się we mnie. Z miłości do swojego stworzenia. Odtąd już nie ja żyje, ale żyje we mnie Chrystus. On niech mnie prowadzi swoimi ścieżkami. Doświadcza mnie, kocha, uczy.
Liczba myśli niewysłowiona, jaką skarbnicą jest sakrament wcielenia. Jeszcze większą miłosierdzie Boże i cierpliwość, że Bóg żyje w nas przez pokolenia. Tak następuje zbawienie świata. Tak Bóg świat ożywia i uświęca. To połączenie między Bogiem w Niebie a Jezusem w nas dokonuje się poprzez Ducha Świętego. Stąd nieustanna łączność Syna z Ojcem w Duchu Świętym. Codziennym doświadczeniem tej relacji, wzmocnieniem Chrystusa w nas jest uczta Eucharystyczna, w której Jezus ponownie za nas umiera i daje nam swoje ciało i krew jako pokarm.
Tak nas przebóstwia i udoskonala zmieniając na swój obraz.
Otrzymane: 25.II.2019 KRK