Jako główna zasada nowego zgromadzenia wypaczonego z czasem do zboru modlitwnego chęć niesienia ulgi bez rodziców dzieciom i bez dzieci siostrom, które powołanie dostały. Nikt jak one nie potrafi dochować w miłości takiej czystości i mądrości widząc, że same są darem i dar otrzymały. Tragiczne niemal położenie swoje i dzieci powoduje tym większą wiarę w Boże wspomożenie i brak zupełny zbytków – ubóstwo przechodzące w czystość.
Odruch braterski, jaki się dla nim ma interpretują po czasie zamętu jako skok na godność i chęć zarobku. To wykoślawia moje dziedzictwo świeckiego apostoła miłosierdzia, choć nazwa ta została dopiero niedawno odkryta.
Zachęcam każdego brata by odnalazł w nich zagubionych w ludzkiej biedzie siostry jako swoje i dotąd się zubażał aż osiągnie ich stan. Miłość braterska da im niezwykłą siłę do działania, choćby spoglądał zza krat. Im bliżej siebie będą stany duchowny i świecki tym większą moc wygeneruje. To ci obiecuje.
Edmund, Starszy Brat
2025.II.21 KRK