Wielce mi zawsze rady by rękę wyciągnąć do pomocywszak bardzo delikatny okazał się ten mocarz nocyRadości nieziemskie przedstawiał gdy pracy cała górado rana się wyrabiał i mówił, że nic nie wskórał Udawał się ukradkiem do swojej świętej grotyjak zwykł nazywać swój warsztat i w pracy jego polotyCo czynił to z wielkim pędem, jakiego się spodziewau… Czytaj dalej Noce Józefa
Tag: człowiek
Orędzie noworoczne
Św. JezusDoszukuję się w każdym dobra i moich cząstek zakrytych za parkanem ciał chodzących, pijących, jedzących. Każdej mi jest brak, tak jak zgubionej drachmy z opowiadania. Przeczesuję każdy naród, każde plemię by odnaleźć w sobie ten brak. Idę tam, gdzie już nikt nie zagląda, gdzie zapadł zmierzch, w nocy widzę iskierki światełka. Po nie schodzę… Czytaj dalej Orędzie noworoczne
Cud natury – człowiek
Zastanowić się należy nad niezbitymi dowodami łączącymi godność Boga w ciele naturalnym człowieka, a z tymi przymiotami, pomiędzy Niebem a prochem Ziemi pomost w formie ludzkiej. Niezaprzeczalny fakt potrzeb ciała jak woda, chleb i światło znajdują swe praźródło w boskości Stworzyciela, który swe władze duchowe daruje zwierzęciu myślącemu, aby powstał On. Woda to symbol łaski… Czytaj dalej Cud natury – człowiek
Natura kuszenia
Moc ducha wyrażona poprzez dar słowa, ciepłe tchnienia, utorowany duchowy szlak daje niezapomniany smak powrotu do orbity wokoło serca Ojca. Mimowolny, spokojny trakt w niczym nie przypomina rzucania klątw, przekleństw, odseparowania byle tylko wywyższyć się ponad stan i widzieć gdzie dokładnie pieniądze leżą. Tym tropem dochodzimy do sedna zła, w którym miłości brak i nie… Czytaj dalej Natura kuszenia
Od Pana z rana
Sąd nad światem nad ludźmi dokonam, gdy ostatnie zgasną światełka miłości, które rozpala miłość moja. By wytrwały daję im mrok wielki dokoła, muszę się wytężać starać emanować by cokolwiek wokoło zrobiło się jaśniej, cieplej. Nadmiar, który duszom wybranym podarowałem, nie może w świecie zaniedbanym, ułomnym i spowitym grzechami zaznać pokoju. Wciąż albo ktoś światło chciałby… Czytaj dalej Od Pana z rana
Przymierze
Stary Testament zakładał, że Bóg jest oddzielony od człowieka barierą nie do pokonania. Był nim grzech, z którego sam człowiek nie mógł się wypętać. Podobnie winna ręka obsmarowana nie potrafiła oczyszczać. Przymierze zawarte na Górze Synaj oznaczało, że Bóg powołuje człowieka słabego i ze swymi wadami do bliższego obcowania pomimo różnicy w posiadanym majestacie. Zawarcie… Czytaj dalej Przymierze
Czystość serca
Czystość serca należy zachowywać, jakby to była najbardziej wartościowa cnota. Ona to bowiem pozwala na ogląd tego, co dzieje się wokoło nas. Gdy pada, gdy słońce świeci, pozwala rozpoznać dobro i zło według światła miłości, które pulsuje z wnętrza serca i wylewa się jak lawa na świat. Boży zamiar co do człowieka był taki, aby… Czytaj dalej Czystość serca
Sakrament Wcielenia
Wszystko co świat ma, posiada, pochodzi od Boga. Nikt inny tylko Bóg zaszył się w naszych sercach jako niewolnik do czasu naszego powrotu do Ojca w Niebie. To sakrament wcielenia. Każdy człowiek posiada Boga na własność jako Sługę. Pan służyć zechciał i umieścił się w środku duszy człowieka. Im bliżej swojego wnętrza, tym bliżej do… Czytaj dalej Sakrament Wcielenia
Patroni (z) nieba
Uzależnienie od człowieka, natury, najzwyklejszych spraw występuje w procesie zbawienia i w niebie u nas. Tak zarządził Stwórca, aby służyć tej marnej kreaturze, którą postanowił ulepszyć poprzez kontakt. Ta natura, wielce skalana i z wadami posiada naturalną przewagę nad istotami niebieskimi, czystymi i bliskimi Ojca, przejawiającą się w swojej małości i nicości prowokuje Boga do… Czytaj dalej Patroni (z) nieba
Stworzenie Boga
Stworzenie Boga – człowiek staje się bogiem przez stwórcze działanie Boga Ojca – proces zbawienia od zła. Ta odwieczna tajemnica kryje się w naszych sercach od urodzenia, kiedy Bóg, Jego cząstka rodzi się w świecie, gdzie Boga brak. Taki start miał każdy z nas. Zatem nikt nie bierze się bez wad, taka nasza natura by… Czytaj dalej Stworzenie Boga
Człowieka ABC
Człowiek to osoba, której istotą Jest. Człowiek posiada naturę zwierzęcia uświęcaną przez istnienie w nim cząstki Boga ograniczonej życiem w czasie Bóg w swoim miłosierdziu przyobleka swą cząstkę w ciało zwierzęcia myślącego czyniąc go tym samym osobą ludzką Bóg powołuje do życia materię poprzez tchnienie Bóg istnieje poprzez Ducha Świętego w nas jako swój syn… Czytaj dalej Człowieka ABC
Dusza ma
Zatrzymaj się człowieku nie drzyj już szaty swej ona jest od wieków otoczką duszy Twej Kiedy Cię ochrania kiedy kładzie spać oddaje w Ręce Pana daruje Ciebie w świat Niczyim tchnieniem jesteś tak by się mogło zdać lecz tchnienie to ożywia napędza cały czas Cóż pocznę dziś bez Słowa roztkliwia się dusza machoć cicho do… Czytaj dalej Dusza ma