Ulitujcie się nad sobą choć ten jeden razniech każdy drugiemu rękę poda, zakasa do pracy rękawzłotymi jesteście dziećmi, nie ma brudu w nasnadszedł czas by pokazać – Jan swą rodzinę ma Utulcie mi się serdecznie, w ramiona objęcia sweniech wróg was nie rozdziela, nieprzyjaźni powiedzcie nieuchroni się od błędów ten, który we wspólnocie mieszkać chcejeżeli… Czytaj dalej Odezwa do Synów Mojego Jana
Tag: duch
Stare trakty Słowian
Wymaga się od historii jasnej odpowiedzi skąd pochodzi Polak, gdzie swoje źródło ma Polka? Gdzie nasza siedziba? Otóż niejedno ma ziele pochodzenie, skoro co rok musi nasienie dać, choć ziemia już nie ta sama Polska trwa i trwa. Dogłębnie nikt nie drąży w środku swego jestestwa. Znalazłby mnóstwo pamiątek – czasy rozbojów, w pokoju spożyta… Czytaj dalej Stare trakty Słowian
Poddanie żywiołów duchowi
Urąga wszelkiemu dobrodziejstwu Ojca zapomnieć o duchowym wkładzie, jaki dał na rozwój dziecka. Systematyzuję tu bardzo ważną kwestię o podrzędności filozofii znanej od lat jako teologia ugruntowana na Summie od prorockiego oświeconego pisania według Świętego dyktanda. Odnajduję się w roli człowieka, który tak „tworzy” wspominając miłosierdzie Boże, jakie spadło na Półwysep Apeniński znany od lat… Czytaj dalej Poddanie żywiołów duchowi
Wandalski raj
Musieliśmy naprawić wszystkie zniszenia zadane w Europie (choć wtedy jej nie było), żeby zadośćuczynić za zburzenie kąśliwych odnóg cesarza Rzymu, którego nie warto wspominać. Szliśmy w ciemno, nie znając języka ani nie mając się czym wypłacić za posługę wojenną. Część ludzi przyjmowała nas jako wybawicieli od rzymskiego zła, jeszcze nie schrystianizowanego. Tak i dziś was… Czytaj dalej Wandalski raj
Polecam się Wam
Otwarte ręce, z którymi pielgrzymował papież do rodaków, czekają na Waszą reakcję. Teraz jako niecielesny gest mogę ściskać i przytulać do serca każde moje polskie dziecko. Wystarczy mi tylko otwarta brama i Janie wchodź! To, że Jan się nie manifestuje jak Chrystus, wynika tylko z waszej małej wiary. Gdy próbuje się Wam zjawić, zapada się… Czytaj dalej Polecam się Wam
Cud natury – człowiek
Zastanowić się należy nad niezbitymi dowodami łączącymi godność Boga w ciele naturalnym człowieka, a z tymi przymiotami, pomiędzy Niebem a prochem Ziemi pomost w formie ludzkiej. Niezaprzeczalny fakt potrzeb ciała jak woda, chleb i światło znajdują swe praźródło w boskości Stworzyciela, który swe władze duchowe daruje zwierzęciu myślącemu, aby powstał On. Woda to symbol łaski… Czytaj dalej Cud natury – człowiek
Duchy mocy
Dyktuje fundament działania drugiego koła—kręgu mocy. Jak już powiedziano w traktacie o Kole Życia Bóg, od Niego pochodzi siła sprawcza miłości, przesyła na cnotliwe dusze elementy swoje odmieniane na siły duchowe męskiemu stanowi nieobce. Utworzona w zarodku więź z Ojcowskim bogactwem odtąd będzie służyła kobietom za źródło, z którego cnoty mogą czerpać. Byle Boży był… Czytaj dalej Duchy mocy
Uzdrowienie (ubogacenie)
Moc słów poświęconych krwią i przyjętych przez penitenta okazują się najbardziej owocnym sposobem na zdrowie. Zupa, doprawiona i podgrzana odpowiednio smakują jak duchowa strawa. Barka jak kremówka. Tak żywi się Jan wami święte robaczki. Dreszcz emocji budzi każdego z nas z chwilą, gdy robak swą jaskinię porzuca i wykluwa się jeszcze nieopierzone pisklę duchowe na… Czytaj dalej Uzdrowienie (ubogacenie)
Na ścieżkach
Umiłowani wędrowcy po ścieżkach Janowego ducha! Zechciejcie wiedzieć, przyjąć, przyswoić fakt, że ofiarowania na ołtarzu, również Eucharystycznym spływają niczym nektar świętości do serc wybranych otwartych dusz. Mimo różnic w charakterach tak miłość przepływa przez pokolenia od najstarszego do najmłodszego. Nie inaczej ma się lawina między stanami. Bieda materialna niczym wobec nadęcia i pustki duchowej ludzika,… Czytaj dalej Na ścieżkach
Duch Polski w świecie i narodzie
Istnienie, wyrażone w realnym dostrzeganiu pełni duchowego jak i cielesnego aspektu życia, wymaga uzasadnienia w oczach Boga. On tylko nadaje prawa dla narodu stające się jego powołaniem, na które zostaje obdarowany łaskami i dobrodziejstwami, w tym – życiem. Istotny szlak wiary, którym kroczy Polska wpisuje się w ten polski charyzmat, jednakże skrajne pomijanie czystości tworzy… Czytaj dalej Duch Polski w świecie i narodzie
Z Jańskim medytacje przy herbacie
Wola Boża jest i nic poza nią. Stąd wynika ograniczone prawo do działania. Stąd najwyżej postawa neutralna. Pożądanie to brak woli Bożej, trzeba uważać, by nie dać się ograbić z tego skarbu Boga. Na nas wpływ ma duchowa przestrzeń obecna tu niezmiennie od lat. Na tej Ziemi żyje mnóstwo pokoleń dusz połączonych więzami, przysięgami, przekleństwami.… Czytaj dalej Z Jańskim medytacje przy herbacie
Skądś my są
Odtwórcza praca nad źródłem życia w sobie informuje świadomość o faktach, które duch, niosący się przez pokolenia w sobie z natury zawiera. Stereotypy łamią się, gdy stare dzieje wychodzą jak kości z placu boju, po latach zranione wypływają na wierzch. Odnotować należy nasze pochodzenie w dwóch oddzielnie współistniejących formach a) poczwarka kształtem przypominająca zwierza, ta… Czytaj dalej Skądś my są
Symbolika
Krzyż św. Wojciecha
Widok z perspektywy ukrzyżowanego człowieka (tzn. tak jakbym wisiał na krzyżu). Znak krzyża ma symbolikę scalającą osobowość człowieka na poziomie jego władz umysłu (rozumu, pamięci i wyobraźni), jak również władz cielesnych i możliwości aż wreszcie władz umysłowych i cielesnych w sercu człowieka, miejscu ostatecznego decydowania, które wszystkie te elementy wyważa i scala dodając, bądź odejmując… Czytaj dalej Krzyż św. Wojciecha
Apel
Drzemie w człowieku duch, który nie wiedzieć czemu zamieszkuje duszę, a ta przenika ciało jak niewidzialna tkanka, sfera otacza to, co wybudowała natura według słowa zapisanego w genach. Radość bierze się z rozkwitu tej układanki w sprzyjających warunkach – taki jestem tu i teraz. Zlicza się każdy krok, dzień, rok, gdy wypełnia się posłannictwo duchowe… Czytaj dalej Apel