Musieliśmy naprawić wszystkie zniszenia zadane w Europie (choć wtedy jej nie było), żeby zadośćuczynić za zburzenie kąśliwych odnóg cesarza Rzymu, którego nie warto wspominać. Szliśmy w ciemno, nie znając języka ani nie mając się czym wypłacić za posługę wojenną. Część ludzi przyjmowała nas jako wybawicieli od rzymskiego zła, jeszcze nie schrystianizowanego. Tak i dziś was… Czytaj dalej Wandalski raj
Tag: ojciec
Miłość do Ojca
Nadwyręża się wam rozumienie słowa Ojczyzna jako dziedzictwo Ojca, Ojcowizna. Bez granic wyznacza się teren oddziaływania na zasadzie siły wpływu ducha przodka naszego jedynego, który nas zjednoczył pod swe duchowe skrzydła. Pamiętaj narodzie polski, żeś z niejednego pnia wyszedł, choć Wandal w swym ludzie dominującą rolę ojca cielesnego odgrywa, a z nią przynależną mu cząstkę… Czytaj dalej Miłość do Ojca
Wystawny obiad
Otumaniony przez zgiełk i hałas codziennego świata utrudzony siedzeniem bez ruchu i wytężonym umysłem próbującym nadążyć za tym, co się na ekranie dzieje, resztką sił wraca do Ojca. Ten marnotrawny testament wpisany w nasze duchowe skażenie, ale i duchowa nadzieja, że u Ojca znajdzie się jedzenie, chwila spokoju i ćwiartka uruchamia człowieka jeszcze raz. Głąb,… Czytaj dalej Wystawny obiad
Strawione resztki wroga
Iście kosmiczny to był bój doszukać się odłamków własnego ducha porozrzucanych po krańcach świata – tak zainfekowany teologią pieniądza syn marnotrawny uciekał od ojca. Radość, którą zafundował Janowi, gdy jak duchowy żołnierz wracał po wojnie, zmieniła się w wielki smutek i żal, gdy swego ojca nie poznał. Taki założony miał okular $. Zyskiem wątpliwym z… Czytaj dalej Strawione resztki wroga
Śmierć – pięknie napisany finał
Moc, która się wydobywa z wnętrza Janowego serca, powoduje odnalezienie wszystkich cząstek swego ducha poprzez światło, które wypływa z ich wnętrz na planie ciemności świata. Układa mu się ta mozaika wg barw, jakie swoim dzieciom dał Ojciec w postaci różnych talentów. Te cnotliwe kwiaty przyjmują moc błogosławieństwa, wydając piękne owoce czynów w świetle miłości. Duchowa… Czytaj dalej Śmierć – pięknie napisany finał
Miłość do gór
Rytm dnia, tak jak utarty szlak prowadzi nas od przedgórza do Tatr Wynieść człowieka można, ale jaki z tego pożytek będzie piechur miał, gdy zobaczy szczyt a zasługa żadna Uniżyć się lepiej może i wziąć na ręce syna i może nie na Rysy, niech se polata po łąkach Miłości nie zazna gagatek, chociażby zatonął w… Czytaj dalej Miłość do gór