Powołanie a charyzmat

Z chwilą przyjęcia pewnej drogi prowadzącej do Ojca pozostaje na niej wiernie trwać i co dnia poruszać się w dal skąd dobiega głos, światło, miłości żar czy wręcz magnetyczne przyciąganie. Bezkres tej wędrówki wyznacza sam Bóg, przyjmując swą miłosiernie darowaną istotę do swego Jestestwa, a z nią całą siatkę połączeń, jak neuronów z widzialnym dla… Czytaj dalej Powołanie a charyzmat

Moment ocalenia – Święto Zmiłowania

Z chwilą, gdy ranę opuszcza narzędzie zbrodni, pozostaje stworzona nienawiścią pustka. Łatwość, z jaką świat spieszy się z zapełnianiem braków, potęguje ból chorej już ofiary. Tylko Bóg zna, posiada wiedzę i panuje nad procesem uzdrowienia duszy człowieka, poświęcając ciało ZAWSZE pod koniec ziemskiej drogi. To prawo wyższości życia duszy nad wygodą ciała. Spust łask w… Czytaj dalej Moment ocalenia – Święto Zmiłowania

Mundial, igrzyska

Wielkość gracza na scenie życia porównać można do obrotu samego siebie i spojrzeniu jak po nas świat wygląda. Czystość intencji na tym się zasadza, że nie oczekuje się nic w zamian, stąd podróż do przodu się odbywa, nie wraca. Utworzony w taki sposób ślad świadczyć będzie o mnie jak ostatnie wypracowanie w szkole – jaka… Czytaj dalej Mundial, igrzyska

Od Pana z rana

Sąd nad światem nad ludźmi dokonam, gdy ostatnie zgasną światełka miłości, które rozpala miłość moja. By wytrwały daję im mrok wielki dokoła, muszę się wytężać starać emanować by cokolwiek wokoło zrobiło się jaśniej, cieplej. Nadmiar, który duszom wybranym podarowałem, nie może w świecie zaniedbanym, ułomnym i spowitym grzechami zaznać pokoju. Wciąż albo ktoś światło chciałby… Czytaj dalej Od Pana z rana