Tag: Św. Jan Paweł II

Powódź miłosierdzia

Ukochane ludziki moje, sercu mojemu bliskie, poranione i przybite do łóżek natłokiem spraw, które was przygniatają od lat. Weszłyście w tę rolę rządzenia światem, dominowania nad siłami natury – rolę, w której owieczka wychowuje pasterza. Niczym woda spływająca z wodospadu zalewa się was tysiącami spraw, które macie rozwiązać nie ruszając się sprzed ekranu. Tak się… Czytaj dalej Powódź miłosierdzia

Medalion władz

Żebrać nie umiem, kopać nie ma co, więc proszę was: nie porzucajcie jednej pewnej drogi do pojednania, jaką jest zgoda ze świętymi i ich przedstawicielami na Ziemi. Każdy inny charyzmat dostał i sposób wykładania prawa, również tego spisanego w Pismach Świętych, ale wszystkim nam przyświeca troska o dobro. Tucze się wam do głowy, by godnie… Czytaj dalej Medalion władz

Rozruch kościoła

Potencjał, jaki rodzi się w narodzie z chwilą zburzenia barier oddalenia, niezrozumienia, uprzedzenia i ogólnie pojętego zimna w relacjach wytwarza z dawna upragniony pokój i ruch, życie. Wpływ na zastany stan miała nie sama wspólnota, ale moce na nią oddziaływające ze wszech stron. Wyliczmy tutaj: Uciąg nie do opanowania ze wschodniej strony tylko bytującej i… Czytaj dalej Rozruch kościoła

Wzrost w miłości

Odmowa w przyjęciu pomocnej ręki, z którą przychodzi Bóg czy Jego wysłannik święty anioł czy ludzik służący kończy się zwykle zamknięciem bram miłosierdzia i pod pozorem samowystarczalnej niezależności utrwalanie starych metod walki o duszę człowieka czyli mniej. Zalicza się ten etap tobie mój polski rodzie na plus, żeś pomocną dłoń do obcych nacji miał i… Czytaj dalej Wzrost w miłości

Polecam się Wam

Otwarte ręce, z którymi pielgrzymował papież do rodaków, czekają na Waszą reakcję. Teraz jako niecielesny gest mogę ściskać i przytulać do serca każde moje polskie dziecko. Wystarczy mi tylko otwarta brama i Janie wchodź! To, że Jan się nie manifestuje jak Chrystus, wynika tylko z waszej małej wiary. Gdy próbuje się Wam zjawić, zapada się… Czytaj dalej Polecam się Wam

Uzasadnienie rad

Całość dobytku, którym rozporządza człowiek we własnym mniemaniu, podlega władaniu niskopoziomowemu prawu własności. Te dokumenty, w których pokładacie ufność, nic nie znaczą z perspesktywy nieba. Dostatek czy bieda nie na papierze się wyraża. To stan do jakiego dąży człowiek dla osiągnięcia spokoju sumienia. Wyraża się w słowach „na tym poziomie mogę normalnie egzystować”. Zmorą dzisiejszych… Czytaj dalej Uzasadnienie rad

Odnaleziony szlak

Wypracowane przez lata chrześcijańskiego wychowania metodyka, zbiór zachowań zderzył się z agresywną armią pogan wyznającą wiarę w moc pieniądza. Tego nie przeżył chłopak idący w życie z otwartym sercem a w nim Jezus. Strach towarzyszący niejednej bitwie, w której codzienną służbą ofiarował swoje życie, natchnienia i dobrobyt duchowy, aby tylko przywieźć do domu upragnione przez… Czytaj dalej Odnaleziony szlak

Odezwa do kapłanów

Boże Miłosierdzie ten wspaniały dar umacnia do dzisiaj rzesze narodów połączone węzłem miłości z poprzednimi pokoleniami. Ta naturalna nić wzmacniana błogosławieństwem IV przykazania zasila tłumy i zachęca do łączenia się w pary, dając potomstwo. W dzieciach pokłada się rodzinne klejnoty włącznie z wychowaniem do ofiarnej miłości. Nawet brak widzenia syna nie przerywa tej ciągłości. Ojciec… Czytaj dalej Odezwa do kapłanów

Szkoła przetrwania

W upodleniu swym człowiek niezdolny do kochania próbuje w sytuacjach trudnych uzyskać cząstkę miłości, ułamek serca przedstawiając drugiemu niekończące się marzenia, niemożliwe do spełnienia, wyciskając łzy. Brat też by tak chciał. Powodzenie w tej sztuczce polega na pokazaniu wielkich dalekosiężnych wizji, na które łapie uwagę słuchacza by wzbudzić zachwyt bądź strach. Złapany na wędkę już… Czytaj dalej Szkoła przetrwania

Uderzający gest

Z racji swego istnienia posiada człowiek nieodłączny dar usłyszenia, odczucia, rozpoznania woli Boga. Tak jak w każdych zawodach umiejętność ta wymaga konsultowania co, kiedy i jak. Zdobyty fach pozwala odnaleźć się w sytuacjach nowych, trudnych, bez wyjścia dla niewprawnego oka. Rzeczywistość pokazuje jak powstały piękne dzieła, które trwają od lat jak na przykład kościół bez… Czytaj dalej Uderzający gest

Dzieło zbawienia – wolny człowiek

Radość, jaka towarzyszy człowiekowi z chwilą ukończenia dzieła zbawienia przypomina niedowierzanie, gdy po nocy poślubnej budzi się nowy człowiek. Zmartwychwstały dokonuje odelżenia z win, stopniowo podnosząc stan świadomości, godność, stopień doskonałości na wcześniej nie znany poziom. Z tego miejsca można spaść – wystarczy stracić z oczu swego Zbawiciela czy choćby krzyż, znak zwycięstwa. Odnosząc się… Czytaj dalej Dzieło zbawienia – wolny człowiek

Sprawa chorób wewnętrznych

Ustalony na obraz Boga pierwowzór duszy, obrazu ciała, do którego materia zmierza, podlega ograniczeniom od poczęcia. Zasób dobra, ciepła, serca i miłości służy jako budulec duchowy do realizacji Bożego Planu. Pszenica, oliwa, daktyle, jako symbol materialnej substancji, napełniają widzialną formę duszy – ciało. Tak powstaje jedność ducha i ciała. Niezakłócony wzrost objawi się jako piękna,… Czytaj dalej Sprawa chorób wewnętrznych

In nomine Deus

Gdy mnie prowadzili, bym objął urząd męczennika za wiarę, przyświecał mi jeden cel – być jak Pan. W detalach rozgrywa się inaczej każdym razem, lecz schemat, akt przebiega zgodnie z Bożym Prawem – zamach ciała na ducha. Szerzące się przekleństwa skierowane w duchowy stan cywilny czy kapłan nieumniejszone modlitwą wstawienniczą domagają się zmaterializowania. Lud wyrok… Czytaj dalej In nomine Deus

Cud natury – człowiek

Zastanowić się należy nad niezbitymi dowodami łączącymi godność Boga w ciele naturalnym człowieka, a z tymi przymiotami, pomiędzy Niebem a prochem Ziemi pomost w formie ludzkiej. Niezaprzeczalny fakt potrzeb ciała jak woda, chleb i światło znajdują swe praźródło w boskości Stworzyciela, który swe władze duchowe daruje zwierzęciu myślącemu, aby powstał On. Woda to symbol łaski… Czytaj dalej Cud natury – człowiek