Całość dobytku, którym rozporządza człowiek we własnym mniemaniu, podlega władaniu niskopoziomowemu prawu własności. Te dokumenty, w których pokładacie ufność, nic nie znaczą z perspesktywy nieba. Dostatek czy bieda nie na papierze się wyraża. To stan do jakiego dąży człowiek dla osiągnięcia spokoju sumienia. Wyraża się w słowach „na tym poziomie mogę normalnie egzystować”. Zmorą dzisiejszych… Czytaj dalej Uzasadnienie rad
Tag: światło
Śmierć – pięknie napisany finał
Moc, która się wydobywa z wnętrza Janowego serca, powoduje odnalezienie wszystkich cząstek swego ducha poprzez światło, które wypływa z ich wnętrz na planie ciemności świata. Układa mu się ta mozaika wg barw, jakie swoim dzieciom dał Ojciec w postaci różnych talentów. Te cnotliwe kwiaty przyjmują moc błogosławieństwa, wydając piękne owoce czynów w świetle miłości. Duchowa… Czytaj dalej Śmierć – pięknie napisany finał
Odnowa w świetle
Srogość, z jaką dobędzie miecza Pan, gdy przyjdzie odciąć kąkol zła od dobra, porównać można do słupa światła, który przeszyje mizernie utkaną plątaninę myśli, uczuć i zawikłanych nastawień prostym stwierdzeniem: Kocham. Ustawiony pod odpowiednim kątem aparat zarejestruje zmiany zachodzące w podświetlonym świecie i przejrzy je sobie na spokojnie we łzach zachodzącego słońca. Oświetlenie sumienia, do… Czytaj dalej Odnowa w świetle
Od Pana z rana
Sąd nad światem nad ludźmi dokonam, gdy ostatnie zgasną światełka miłości, które rozpala miłość moja. By wytrwały daję im mrok wielki dokoła, muszę się wytężać starać emanować by cokolwiek wokoło zrobiło się jaśniej, cieplej. Nadmiar, który duszom wybranym podarowałem, nie może w świecie zaniedbanym, ułomnym i spowitym grzechami zaznać pokoju. Wciąż albo ktoś światło chciałby… Czytaj dalej Od Pana z rana
Dobytek a droga
Mauzoleum, w którym się bytuje, emanuje światłem dopiero wtedy, gdy ktoś ogień roznieci. Tropem złudnym szukać piękna duszy, gdy się drwa do ognia nie przyniesie czy to dobre słowo, czyn, kremówka czy nawet żart. Odważnym inwestorem ten, kto wg zasady miłosierdzia stawia na jedną kartę, ale nieco dobrego i spokojnie czeka na rozwój czy mu… Czytaj dalej Dobytek a droga
Kościół na pomoc Pana ma
Kościół jako organizacja społeczna wielorakiego pożytku cechuje się niespożytą gotowością, chęcią do niesienia pomocy drugiemu człowiekowi, chociażby miał stracić sam. W tym wygrywa wojnę ze światem, który odwrotną zasadę przybrał: wystarczam sobie sam, zdobywam. Przepaść dzieli te dwa podejścia i trudna to sztuka ze skraju świata wdrapać się na łono Kościoła i równie trudno zejść,… Czytaj dalej Kościół na pomoc Pana ma
Geneza polskiego zoo
Geneza rodu, który zakwitł jako Polska, niesie w sobie nasiono Adama, praojca wszystkich bez wyjątku ludzi posługujących się mową. W tym stwierdzeniu zawierają się też człekokształtne małpy, które z człowiekiem posiadają część wspólną: budowę ciała i mowę. Niestety, poprzez wieki separacji od Boga, zmieniła ich dusza kształt i kierunek obrała odwrotny od lampy, światła zamykając… Czytaj dalej Geneza polskiego zoo
Świętość
Świętość jest dana człowiekowi od urodzenia i nie trzeba na nią zapracowywać. To naturalny stan człowieka, że wzrasta duchowo, kiedy żyje w stanie łaski, czyli zbliżenia do źródła świętości, do Boga. Nie potrzeba orzeczeń kościoła, by zostać świętym. Święci są wśród nas, jedynie co trzeba zmienić to okulary, przez które patrzymy na świat. Pokora nigdy… Czytaj dalej Świętość