Bytem nazywamy tę cząstkę istnienia, która niejako ubezwłasnowolniona już nie żyje, ale tylko bytuje według oddziałujących na nią sił duchowych czy fizycznych.
Niebyt to punkt w przestrzeni kosmicznej, który odczuwany jest przez człowieka poprzez zmysły przyrodzone takie jak słuch, węch, wzrok czy uczucie.
Duch posiada wolę, lecz ograniczoną do tego ile dostał. Brak w nim niekończącego się rezerwuaru życia – płomienia miłości.
Człowiek składa się z cząstek będących niebytem, wzbogacony o świadomość, które przemieniają niebyt w byt, wolę, która powoduje uduchowienie bytu oraz Słowo miłość, która definiuje czas życia w ciele.
Filozofia miłości odnosi się w kontekście filozofii myślenia do odszukiwania nowej drogi, na której pojawia się możliwość kochania i bycia kochanym. To inny szlak niż logiczne poszukiwanie Prawdy, praw uniwersalnych czy poznawania rzeczywistości. Jest też filozofia piękna, czyli sztuka posiadająca w swoim skarbcu zarówno elementy czynu jak i słowa, choć koncentruje się na wymiarze formy przekazu, czyli jak.
Reprezentantami tych filozofii w przeszłości byli zarówno ludzie czynu, jak i myśliciele.
Jezus (1) Zbawiciel od zła, (2) Odkupiciel win, (3) Słowo wcielone = Mesjasz dał opór wszystkim tym ideologiom pozbawionym umiaru i poszanowania dla innych sposobów życia. On to wprowadził hierarchię ważności, w której pierwszy Jest.
A. Początek dnia modlitwa
RESZTA
B. Środek dnia modlitwa
ŻYCIA
C. Koniec dnia modlitwa
Z.
Otrzymane 29.III.2021 KRK